Interview met een nieuwe fietser

Leren fietsen hoort voor de meeste mensen bij de kindertijd; eerst oefenen met een loopfietsje, later met steunwieltjes en een duwtje van papa of mama en hup, voor je het weet ben je vertrokken. Kunnen fietsen is voor veel mensen zo vanzelfsprekend, dat we er zelden bij stilstaan dat niet iedereen het van kindsbeen af heeft geleerd. ‘Nieuwe’ Gentenaar Gabriela is een van hen, en zij besloot om als volwassene fietslessen te volgen.

Waarom wou je leren fietsen?
In Gent heb je geen keuze, je moet kunnen fietsen als je hier wil leven. Ik woon hier nu al 8 à 9 jaar , en ik probeerde altijd in de buurt van het station te wonen om gemakkelijk met de trein naar mijn werk te kunnen. Als ik niet op wandelafstand van het station woonde, was het bijna niet haalbaar om te pendelen. Toen ik aan de Bijloke woonde -toch niet zo ver van het station- moest ik altijd een half uur incalculeren om met het openbaar vervoer te gaan. Maar daar kan je niet altijd op rekenen.
Het circulatieplan is een slimme manier om iedereen richting fiets te duwen. Niet iedereen kan echter even goed fietsen en niet iedereen is even mobiel (En het openbaar vervoer is maar beperkt, in Gent is het niet goed genoeg). Ik zou graag in Gent werken, en op een meer betaalbare plek wonen, en kwam dus tot de conclusie dat ik best zou leren fietsen.

Waar volgde je les?
Ik ging op zoek naar fietslessen in Gent, de meeste worden door Stad Gent via de buurtwerkingen georganiseerd. Het viel me wel op dat er vooral aanbod is in meer ‘gemengde’ wijken, waar meer mensen van een andere afkomst wonen. In mijn eigen buurt vond ik geen fietslessen. En daarenboven vonden de lessen vooral overdag plaats omdat ze door vrijwilligers worden gegeven (niet zo handig als je overdag werkt).
Omdat ik geen lessen vond in mijn eigen buurt, kwam ik in de buurt Tolhuis terecht, daar worden lessen in het weekend georganiseerd (Maar die reeksen zijn er maar twee maal per jaar. Ik moest de data dus goed in de gaten houden, de ene cursus was ook al meteen volzet. De cursus bestond uit 10 lessen, telkens op zaterdagvoormiddag). Op het einde van de lessenreeks kreeg ik een diploma. Dat stimuleert wel, ik rijd de Blandijn omhoog, ah ja, want ik heb een fietsdiploma!

Hoe vind je het om in Gent te fietsen?
Eigenlijk vind ik fietsen vaak angstaanjagend. Ik vind dat veel jonge mensen roekeloos fietsen, ik vraag me soms af of ze de verkeersregels- en borden wel kennen, wordt dat op school aangeleerd? Ik vind het dan ook goed dat je voor GSM gebruik op de fiets ook een boete kan krijgen.
Als nieuwe fietser ervaar ik ook soms druk van andere fietsers, bijvoorbeeld aan een kruispunt, om snel genoeg te vertrekken. Fietsers zijn soms echt agressief. Er bestaan geen vestjes ‘Ik leer nu fietsen’, zoals een L-sticker op een auto. Af en toe heb ik een klein voorvalletje op de fiets, maar dan zijn er gelukkig meestal vrienden bij, die roepen dan snel ‘Ze leert nog maar net fietsen!’
Op sommige routes voel ik me ondertussen al op mijn gemak. Andere routes doe ik soms eerst eens met vrienden. (Toen ik vertelde dat ik fietslessen zou volgen, hoorde ik van veel Belgen dat ze niet meer op hun gemak zijn op de fiets in Gent, dus het ligt niet enkel aan het feit dat ik het nog niet zo lang kan).
Ik ben al gedoopt als Gentse fietser, mijn fiets is al een keer gestolen! Het was zo’n mooie, en hij was zelfs gegraveerd. Maar mijn huidige fiets is eigenlijk wel lichter en makkelijker om mee te rijden.

Dus eigenlijk vind je fietsen niet zo leuk?
Ik vind fietsen nog altijd niet zo leuk, maar mijn vrienden doen hun best om me in te wijden in de fietscultuur. In het begin had ik het ook fysiek best lastig, want om te fietsen heb je andere spieren nodig dan om te wandelen. Fietsen kan plezant zijn, maar voor mij nog niet in Gent. Ik heb al in Sluis en Kopenhagen gefietst, daar zijn de fietspaden veel breder en is de signalisatie beter. Hier verdwijnen fietspaden soms gewoon en moet je plots tussen de auto’s beginnen rijden. Een keer of twee deze zomer, als het niet te druk was en ik op fietspaden reed die breed genoeg waren, beleefde ik al een beetje fietsplezier! Ik heb ook zwemlessen gevolgd, en in tegenstelling tot het fietsen vond ik dat wel redelijk snel leuk.
Elke snelheid die je als mens kan halen met ‘versterking’ bijv. een fiets (en niet enkel je lichaam), vind ik gevaarlijk. Dus ik draag zeker een fietshelm, een met lichtjes. Als ik zou kunnen, zou ik een hele beschermende outfit dragen. Bij Veritas zag ik reflecterende draad, misschien brei ik daar iets mee, dat is eens iets anders dan zo’n lelijk hesje.

Als kind heb je dus niet gefietst?
In mijn geboorteland, Roemenië, is de fietscultuur anders. In de steden wordt fietsen nu wel populairder en eisen de jonge mensen een betere fietsinfrastructuur. Bij de heraanleg van wegen wordt daar nu wel rekening mee gehouden. Maar toen ik er opgroeide was het nog anders. Hier leert iedereen van kindsbeen af fietsen, dat was bij mij dus niet zo.
Na de val van het communistisch regime ging Roemenië door een zware economische crisis. De treinen en bussen die voorheen tussen de dorpen reden, raakten in onbruik en voor veel mensen was de fiets het enige alternatief. Een auto was veel te duur. Je zou denken dat paard en kar een oplossing zouden zijn, maar die zijn ook duur in onderhoud. Van zodra mensen meer middelen kregen, kochten ze een auto. Nu zie je nog steeds oudere mensen fietsen tussen de dorpen. 

Blijf je fietsen?
Als ik dichter bij huis zou werken, zou ik vaker fietsen. Nu ga ik tijdens de week vaak te voet naar het station. In het weekend doe ik uitstapjes wel meestal met de fiets, vooral om praktische redenen. Aan Stad Gent zou ik willen zeggen dat als ze mensen ontmoedigt om zich met de auto te verplaatsen, ze meer middelen mogen besteden om fietsen te stimuleren, ook voor mensen die het nog niet kunnen. Zo zouden ze meer cursussen kunnen organiseren, en misschien moeten ze dan niet enkel afhankelijk zijn van vrijwilligers om de lessen te geven.
Ik verwacht een kindje en we zoeken nu een bakfiets, die zijn alvast ook stabieler om mee te rijden. Dus ik blijf zeker fietsen!

De fietslessen gebeuren steeds in samenwerking met de Gentse Wijkgezondheidscentra. 

Meer info: De Sportdienst organiseert ook in 2018 fietslessen voor volwassenen.

Dit artikel werd gepubliceerd in ons tijdschrift Frontaal. Deze komt 4 maal per jaar uit voor al onze leden! Wil jij Frontaal ook ontvangen? Voor €5 per jaar ben je lid. Lid worden kan eenvoudig hier.