Ook met nieuwe naam staat ‘supertram’ mee in de file

De Lijn lanceert vandaag een wedstrijd om een goede naam voor haar nieuwe, langere trams te vinden. Die ‘supertrams’ rijden binnenkort in Gent voor het eerst rond en later ook in Antwerpen. Slimme marketing, zo’n wedstrijd, want zo zorg je ervoor dat mensen babbelen over je merk zonder dat je moet investeren in dure reclame.

Of je ‘m nu super-, mega-, ultra- of turbotram noemt en hem 1 kilometer lang maakt: zolang de tram mee moet aanschuiven in de file, creëer je weinig meerwaarde voor openbaar vervoer. Als je dan toch in de file moet staan, dan toch liefst lekker in je fiscaal gesubsidieerde cockpit met comfortabele zetel en een muziekje erbij? En terwijl je wacht kan je nog een hapje eten en iets drinken zonder dat een chauffeur of controleur je erop wijst dat zoiets verboden is.

Snelheid minstens zo belangrijk als capaciteit

Bijkomende capaciteit is altijd mooi meegenomen. Maar het is minstens zo belangrijk om openbaar vervoer sneller te maken dan autoverplaatsingen. Echt vrije tram- en busbanen die verbonden zijn met aangename en veilige Park & Rides. De politie die streng optreedt tegen automobilisten en leveranciers die bijvoorbeeld dubbel parkeren en zo het openbaar vervoer hinderen. Comfortabele wachthokjes waar je jezelf niet tegen de wand moet plakken om beschut te staan tegen wind en regen…

Enzovoort, enzovoort: de problemen en de oplossingen zijn al jaren bekend bij iedereen. Toch verandert er weinig, want onze politici investeren liever in fiscaal voordelige bedrijfswagens dan het openbaar vervoer aantrekkelijker te maken. Ondanks het feit dat alle mogelijke mobiliteitsdeskundigen, milieuspecialisten en tientallen actiegroepen al jaren zeggen dat net dàt het slechtst mogelijke beleid is.

Als we alle politici die betrokken zijn bij mobiliteitsbeleid nu eens verplichten om een maand lang het openbaar vervoer te nemen? Liefst in de herfst en de winter, neen, zéker in de herst en de winter. Zodat ze eens uit hun beschermde cocon met bijhorende chauffeur moeten komen. En zelf elke dag moeten vloeken op een gemiste aansluiting, afgeschafte rit, geen zitplaats of gewoon standaard twee keer zo lang onderweg zijn om ergens te geraken. Zelfs na twee weken zullen onze beleidsmakers al hevige voorstanders worden van meer investeringen in openbaar vervoer!