Vrijwilliger Sabine ‘Het is soms een beetje zoeken hoe ik alles uitleg aan mijn zesjarige dochter’

‘Naast vrijwilliger bij Gents Milieufront ben ik ook vrijwilliger bij Greenpeace, en vroeger ook bij EVA vzw’, zegt Sabine Huyghe. ‘Dat is altijd in golven geweest. Zeker toen ik een dochter kreeg stond mijn engagement op een lager pitje. Nu ze wat ouder is heb ik terug meer tijd.’

Wat is je meest memorabele moment bij Gents Milieufront?
Afgelopen zomer was ik een nonnetje in de klimaatkerk van GMF op de Gentse Feesten. Dat was vree leuk. (lacht) De polonaise dansen en klimaatzondaars slaan met klimop. De mensen vonden dat leuk: die komen naar Zataclan om voor de zot gehouden te worden. En GMF heeft superveel nieuwe leden erbij. Dat was echt een goeie manier om een ander publiek aan te spreken.

Wat doe je het liefst als vrijwilliger?
Het uitvoerende op het moment zelf. (lacht) Als er planning en voorbereiding bij komt kijken, dan geraakt het bij mij snel ondergesneeuwd. Misschien omdat ik dat in mijn job al te veel doe. Lang geleden had ik even het optimistische idee om de activiteitenwerkgroep voor te zitten, maar vergaderen is niets voor mij. Ik ben ook nog nooit op een redactievergadering geweest, terwijl ik wel vaak voor Frontaal schrijf.

Wat is voor jou een uitdaging op vlak van duurzaamheid?
Het is soms een beetje zoeken hoe ik alles uitleg aan mijn zesjarige dochter. Ik eet bijvoorbeeld vegan, en ik wil haar ook zo veel mogelijk vegan opvoeden. Mijn dochter zit in een omgeving waar de meeste mensen het normaal vinden om dieren te eten en koemelk te drinken. En ik zit zo’n beetje in een vegan bubbel: op mijn werk bij Lekker GEC is bijvoorbeeld alles plantaardig. De discrepantie tussen die twee werelden is niet altijd zo simpel. Ik wil haar ook niet te veel pushen. Een collega van mij vertelde dat haar mama vroeger in de vleesrayon van de supermarkt zei: dat zijn in stukken gehakte dode dieren. Voor een kind is dat heel… (hapt naar adem) Dus ik wil dat voorzichtiger uitleggen, maar toch ook niet liegen, want nu wordt er écht gelogen tegen kinderen. Er wordt een volkomen fout beeld gegeven, bijvoorbeeld in boekjes met vrolijke dieren op de boerderij: ik word daar nerveus van. Dat is dubbel, want ik wil haar plezier ook niet afpakken. Met school zijn ze bijvoorbeeld naar Sea Life gegaan. Zij is dan heel blij, maar ik wil ook wel meegeven dat ik het niet zo leuk vind dat die dieren daar opgesloten zitten. Na hun website te bekijken dacht ik: misschien moet ik mezelf een beetje sussen met het idee van hun zeehondenopvang, maar blijkbaar zitten daar zelfs ook nog pinguïns. In de klas hebben ze nu ook een vis in een aquarium. Hoe moet ik daar dan mee omgaan naar de leerkrachten toe? Ik zou het fijn vinden om tips uit te wisselen met gelijkgestemde ouders.
Afgelopen weekend deed ik mee met een actie tegen Total. Dan zoek ik naar manieren om mijn dochter uit te leggen wat we daar doen en waarom ik dat belangrijk vind. Of de klimaatmars: ze wil enkel mee als er andere kinderen mee zijn. Vorig jaar waren haar vriendinnetjes mee en had ze haar rollerblades aan. Voor haar is dat dan geen klimaatbetoging, maar gewoon een uitstap naar Brussel.

Hoe heb je de klimaatbeweging zien evolueren?
In het begin waren veel milieubewegingen zich niet zo bewust van de link tussen de dierenindustrie en het klimaat. Ze deden daar soms wat lacherig over. Nu nemen ze dat meer serieus. Ook op mijn werk merk ik bij de klanten dat het bewustzijn groeit: Lekker GEC is al heel lang een vegetarisch restaurant. Een paar jaar geleden beslisten we met het personeel om te stoppen met koemelk te geven bij de koffie en de koemelk-kaas bij de spaghetti te schrappen, om ons aanbod volledig vegan te maken. Vroeger zeiden klanten wel eens dat ze geen soja-, haver- of rijstmelk wilden, enkel koemelk. Een van de collega’s was bezorgd dat we klanten zouden verliezen, maar eigenlijk hebben we daar niets van gemerkt. Als we nu zeggen dat we geen koemelk hebben, dan snappen de mensen snel waarom.

Heb je zin om ook vrijwilliger te worden? Laat het ons weten!  [email protected]

Dit artikel werd geschreven door Zjef De  Loose voor Frontaal (editie winter 2022), het magazine van Gents MilieuFront. Wil je ook 4x per jaar inspirerende en kritische Frontaal-artikels lezen op papier of digitaal? Word nu lid van GMF en geniet van Frontaal en tal van andere fijne voordelen!

Foto: Manas Bharadwaj