• Wij zijn GMF

    Bart, bestuurslid en divestment-actie

    Samen werken aan een gezonde stad voor onze kinderen

Vrijwilliger Judith ‘Door klimaatactivisme vond ik terug aansluiting na een periode van moedeloosheid’

11 augustus 2022 at 8:35pm

Hoe doe je aan activisme als je weinig tijd en energie over hebt? Judith Hoogewys vond een manier om zich vanop afstand in te zetten voor GMF.

Judith – ‘Ik ben de strenge tante die de artikels in Frontaal naleest. Eigenlijk zou ik sowieso alle artikels lezen, en op deze manier kan ik nog iets betekenen voor het GMF. Niet veel, maar het is iets. Om de zoveel tijd krijg ik samen met de andere nalezers bericht dat alle artikels online staan. Als ik tijd en zin heb, dan lees ik er super veel. Soms lees ik er ook gewoon geen. Voor mij is het ideaal zo vanop afstand. Ik ben nogal introvert, en grote groepen zijn niets voor mij. Dus ik apprecieer het heel hard op deze manier.’ (lacht)

Waarop let jij als nalezer?
Of het juist geschreven is. Ik kan niet goed tegen dt-fouten, maar gelukkig maken de schrijvers daar amper fouten op. Daarnaast let ik vooral op vorm, zinsbouw en inclusiviteit. Kan iedereen zich bijvoorbeeld aangesproken voelen door een bepaalde zin? Soms vind ik het wel moeilijk om te bepalen waar mijn rol als nalezer stopt. Ik lees bijvoorbeeld niet graag korte zinnen, maar misschien zijn er ook mensen die daar wel van houden.

Vanwaar komt je interesse voor inclusief schrijven?
Dat kwam door een toneelstuk: Killjoy Quiz van Luanda Casella. Dat ging over de kracht van taal, waardoor ik er zelf ook meer over ben beginnen nadenken. Ik denk dat veel mensen er gewoon niet bij stil staan als ze spreken over ‘15 man’ in plaats van ‘15 mensen’. Dat lijkt heel stom, maar het is wel een belangrijk verschil. Intussen is dat al een beetje een reflex geworden bij mij en ik kan alleen maar hopen dat er nog meer mensen zich daar bewust van worden. Daarom wil ik graag ook een cursus inclusief schrijven geven voor de redactieraad van GMF.

Waar kan GMF nog stappen zetten op vlak van inclusiviteit?
Ik blijf dat zot vinden hoe wit de milieubeweging is. Gent is een superdiverse stad, met heel veel verschillende mensen met verschillende achtergronden, dus dat lijkt mij interessant om aan te werken.

Hoe komt dat denk je, dat de milieubeweging zo wit is?
Voor veel van ons is dat onze primaire strijd, terwijl dat veel mensen met een andere achtergrond eerst nog met moeilijkere dingen te kampen hebben zoals armoede of racisme. Maar ik denk dat we ook veel voor elkaar kunnen betekenen. Klimaat staat niet los van de andere strijden. Dat hangt allemaal superhard samen, dus door alleen naar het klimaat te kijken gaat het niet lukken denk ik.

Hoe ben je zelf bezig met duurzaamheid?
Ik probeer sowieso heel bewust te leven, maar ik vind ook dat het niet allemaal mag afhangen van individuele daden. Ik kan er ook niet zo goed tegen als mensen met de vinger wijzen wanneer iemand een fout maakt of niet 100% consequent is. Als je weet dat mensen hun best doen, dan kan je dat beter aanmoedigen.

Op mijn werk bij Oxfam ben ik daar ook veel mee bezig. Ik organiseer daar buitenschoolse evenementen en trajecten voor jongeren die bijvoorbeeld meer willen leren over klimaatverandering. We willen die jongeren niet alleen leren dat het slecht gaat met de wereld, maar ook wat we eraan kunnen doen.

Daarnaast ben ik een tijdje actief geweest als vrijwilliger bij Extinction Rebellion (XR). Ik dacht: diversity of tactics! (lacht) Op mijn werk draait het meer rond sensibilisatie en activatie, maar ik geloof ook sterk in de minder brave aanpak van XR: het gaat niet vooruit, fuck it, we moeten hier de boel op stelten zetten. Door klimaatactivisme vond ik terug aansluiting na een periode van moedeloosheid. Ik merkte dat het niet goed ging met de wereld, maar weinig mensen in mijn omgeving deden daar iets mee. Op de grote nationale acties merkte ik terug: Wow, hier is iedereen die ermee inzit! We zijn met superveel en willen allemaal hetzelfde. Nu moeten ze wel naar ons luisteren.
Soms ben ik heel optimistisch en soms ben ik heel pessimistisch. Maar ik moet wel iets doen, want ik wil later tegen mijn dochter kunnen zeggen: ‘Ik heb écht mijn best gedaan om het voor jou iets aangenamer te maken.’

Heb je zin om ook vrijwilliger te worden? Laat het ons weten!  [email protected]

Dit artikel werd geschreven door Zjef De  Loose voor Frontaal (editie zomer 2022), het magazine van Gents MilieuFront. Wil je ook 4x per jaar inspirerende en kritische Frontaal-artikels lezen op papier of digitaal? Word nu lid van GMF en geniet van Frontaal en tal van andere fijne voordelen!

Foto: Thijs Michiels

Print

Zonder leden geen GMF!

Word lid vanaf €10 per jaar en ontvang 4x per jaar ons magazine Frontaal

Lid Worden X