• Wij zijn GMF

    Bart, bestuurslid en divestment-actie

    Samen werken aan een gezonde stad voor onze kinderen

Vrijwilliger Dirk ‘Die grote diversiteit aan vrijwilligers maakt het plezant’

8 juni 2024 at 7:57pm

Dirk Waelput begon in de jaren 80 zijn loopbaan bij het FMG, de voorloper van het GMF. De laatste 30 jaar van zijn carrière stond hij als omgevingsambtenaar van de stad Eeklo mee aan de basis van talloze groenprojecten. Een fietstocht langs merkwaardige bomen in Vlaanderen bracht hem – na zijn pensioen – terug bij het GMF.

Op de vooravond van mijn pensionering vroeg onze algemeen directeur: ‘Dirk, je hebt hier nu 30 jaar lang gewerkt. Wat zou je anders doen mocht je opnieuw beginnen?’ Het idee om meer rond bomen te werken schoot onmiddellijk door mijn hoofd. Ik ben veel bezig geweest met planning en nieuwe zaken realiseren, waardoor de kwaliteiten en bescherming van bestaande bomen wat op de achtergrond was geraakt.

Hoe ben je voorzitter geworden van de bomenwerkgroep van het GMF?
Ik ben tot voorzitter gebombardeerd (lacht). In 2019 heb ik voor mezelf het project De Boomtoerist gestart. Op de tweedehands boekenmarkt aan de Ajuinlei had ik het boek ‘Merkwaardige bomen in Vlaanderen’ uit 1989 gevonden. Het boek intrigeerde mij en ik vroeg me af hoe het nu 30 jaar later met die bomen zou zijn? Heeft men daar effectief zorg voor gedragen? Vandaar dat ik op de fiets ben gestapt om alle bomen uit het boek terug op te zoeken en daar iets over te schrijven.
Tijdens die tochten groeide het inzicht dat oude bomen belangrijk zijn, maar dat we ook voldoende ruimte moeten geven aan nieuwe bomen zodat die ook 100 jaar en meer kunnen worden. Zeker in een stedelijke omgeving, waar bomen een belangrijke rol hebben om de stad klimaatbestendig en leefbaar te maken. Met dat idee ben ik dan naar Thijs en Steven van het GMF gestapt. Samen met het GMF en een aantal enthousiaste vrijwilligers is daar dan het project van de toekomstbomen uit ontstaan.

Wat heeft dat project opgeleverd?
We hebben inwoners van de stad Gent opgeroepen om plekken aan te duiden waar er ruimte zou zijn om een boom 100 jaar te laten groeien. Dat heeft zo’n 200 tot 250 potentiële locaties opgeleverd. In die zin heeft dat een impact op de stadsdiensten, ook omdat het laat zien dat heel wat inwoners vragende partij zijn voor meer bomen. Op die plekken worden nu – weliswaar mondjesmaat – bomen aangeplant door de stad.

Wat doet de bomenwerkgroep nog meer?
We proberen projectontwikkelaars en het stadsbestuur te motiveren om vanaf de start van stedelijke projecten meer rekening te houden met bestaande bomen. Nu, bij de bomen hier aan Dok Noord, kwamen we helaas te laat. Er was al een sloopvergunning aangevraagd voor de Meyvaertsite om ruimte te maken voor een woonproject. Daarin stond heel summier ook de kap van twee grote platanen vermeld. We zijn in beroep gegaan en uiteindelijk tot het compromis gekomen. Beide bomen werden verplaatst naar het nieuwe park hier. Wat ik daarbij belangrijk vind zijn niet enkel de ecosysteemdiensten die zo’n boom levert, maar ook het beeldbepalend effect. Je voelt dat ook aan de reacties van mensen die zeggen ‘Da’s hier een hier een ander plein geworden. Een andere sfeer…meer geborgen. Er zouden hier misschien nog meer bomen moeten komen’. Daarnaast zijn we een project gestart om kleine bosjes in de stad aan te planten. Wij noemen dat Gentse broesses. Interessant voor bedrijven, want werknemers kunnen dan in de zomer aan zo’n bosje gaan zitten met hun laptop om wat te werken tussen de bomen en de vogeltjes. Maar ook bijvoorbeeld voor zorginstellingen. Uit de literatuur blijkt namelijk een grote positieve impact van groen op genezing en gezondheid.

Waar ben je als voorzitter het meest trots op?
In feite ben ik overal tevreden over (lacht). Maar wat mij ook heel sterk treft is dat er in de bomenwerkgroep zo’n diversiteit aan mensen zit. Van mensen die gewoon geïnteresseerd zijn in bomen tot specialisten in boomverzorging of bio-ingenieurs die de wereld hebben rondgereisd en nu in Gent iets komen doen rond bomen. Dat maakt het plezant.

Dit artikel werd geschreven door Bert Barla voor Frontaal (editie lente 2024), het magazine van Gents MilieuFront. Wil je ook 4x per jaar inspirerende en kritische Frontaal-artikels lezen op papier of digitaal? Word nu lid van GMF en geniet van Frontaal en tal van andere fijne voordelen!

Foto:Jurgen Remmerie

Print

Zonder leden geen GMF!

Word lid vanaf €10 per jaar en ontvang 4x per jaar ons magazine Frontaal

Lid Worden X