Humusatie

Humusatie: er is leven na de dood

“Vrees niet het leven te verliezen, want de dood is slechts een verandering van woning.” Hoewel deze uitspraak van Pythagoras eerder figuurlijk en zweverig bedoeld was, kunnen we Pythagoras ook in een letterlijke interpretatie gelijk geven. Elke mens verandert van woning na zijn dood, en kiest daarbij voor een urn, of een houten kist als nieuwe woning. Wel, vandaag willen we duidelijk maken dat er ook een derde optie is, of tenminste, zou moeten zijn.

Wat is humusatie?

“Veracht de dood niet, maar aanvaard hem, daar ook hij een van de dingen is, die de natuur wil.” Helaas kunnen we de dag van vandaag Marcus Aurelius zijn uitspraak (nog) niet onderschrijven. Momenteel wil de natuur de dood niet, aangezien door de menselijke keuzes voor het begraven en/of cremeren van overleden personen, de natuur serieus geschaad wordt. Toch getuigt Marcus Aurelius zijn uitspraak van een profetische wijsheid dankzij de intrede van humusatie in de maatschappij.

Humusatie is een manier van verwerken van het overleden menselijke lichaam die, in plaats van schade, een meerwaarde brengt aan het ecosysteem. Het is een gecontroleerd proces waarbij compost van gehakseld snoeihout gebruikt wordt om het lichaam te doen verteren. Dankzij dit proces ontstaat na ongeveer een jaar een vruchtbare en gezonde humus (ca.1,5 kubieke meter). Deze humus is (gelukkig) niet bedoeld om wekelijks op je hipster-broodje te smeren, maar kan wel dienen als een soort supercompost die zeer efficiënt is als bodembemesting. Humusatie gebeurt op daartoe voorziene terreinen, ook wel “Tuin-Bos van de metamorfose” genoemd.

Waarom humusatie?

“Death must be so beautiful. To lie in the soft brown earth, with the grasses waving above one’s head, and listen to silence.” Hoewel Oscar Wilde de (eerder geromantiseerde) potentiële voordelen van humusatie aanhaalt, dienen we lezers erop te wijzen dat er andere (en betere) redenen zijn om voor humusatie te kiezen. Bij de keuze voor begraven zijn verscheidene ecologische nadelen bekend, waaronder de verontreiniging (door chemicaliën) van grondwater. Ook de keuze voor crematie is niet zonder ecologische nadelen: voor de verbranding wordt een aanzienlijke hoeveelheid fossiele brandstoffen gebruikt en bovendien komen bij de verbranding verscheiden toxische stoffen vrij in de atmosfeer en riolen. Humusatie heeft geen enkele negatieve impact op de natuur, integendeel, het genereert een vruchtbare supercompost die kan ingezet worden bij het planten van bomen en planten, en zelfs gebruikt kan worden om vervuilde gronden weer vruchtbaar te maken. Is het niet prachtig dat de dood zo op een bepaalde manier het ontstaan van nieuw natuurlijk leven mogelijk maakt?

Gewoon doen dan maar?

Overtuigd? Dan is er zoals Einstein wel zeer toepasselijk aangaf nog maar één groot probleem: “Bureaucratie is de dood van goed werk.” Het is namelijk zo dat er op heden, ondanks alle voordelen, geen wettelijk kader is voor humusatie binnen Vlaanderen en er dus geen legale opties zijn om te kiezen voor humusatie.

Wat nu?

“Al wat ik omtrent mijn begrafenis wens, is niet levend begraven te worden. Maar hoe of waar moet aan elk redelijk wezen volkomen onverschillig zijn.“ Lord Chesterfield had uiteraard nog niet van de optie humusatie gehoord, want anders was hij nooit tot deze uitspraak overgegaan. Het is hoog tijd om de onverschilligheid over de manier van verwerken van het dode lichaam om te buigen in een pleidooi om humusatie mogelijk te maken. Het tekenen van een petitie en het opnemen van de wens tot humusatie in je Akte van Laatste Wilsbeschikking zijn enkele van de manieren om verder druk uit te oefenen om een wettelijk kader rond humusatie mogelijk te maken. Op die manier help je mee om je dood tot nieuw natuurlijk leven te laten leiden, waardoor we eindelijk ook Freek De Jonge zijn grote gelijk kunnen bezorgen: “Er is leven, er is leven na de dood”.

Kom meer te weten en/of teken de petitie op www.humusatie.be.

Dit artikel werd geschreven door Simon Defruyt voor ons tijdschrift Frontaal – Lente 2019
Wil je ook graag ons tijdschrift ontvangen? Maak je dan nu lid voor €5/jaar!