Werkgroep Sint-Pieters-Buiten wil met geknipte straten leefkwaliteit woonwijk verbeteren

In de woonwijk Sint-Pieters-Buiten, aan de zuidzijde van het Gentse Sint-Pietersstation, staan sinds april ‘paaltjes’. Die moeten voor een autoluwere wijk zorgen. De paaltjes zijn een deel van het lussenplan, dat voor- en tegenstanders heeft. In juli is de evaluatie van het proefproject voorzien. 

De paaltjes in de Maaltebruggestraat, Reigerstraat en Tuinwijklaan creëren drie verkeerslussen, waardoor alle sluipverkeer uit dat woongebied tussen Kortrijksesteenweg en Voskenslaan geweerd wordt. Elke woning blijft wél vlot bereikbaar. Uiteraard kunnen hulpdiensten, fietsers en voetgangers probleemloos door. De paaltjes maken deel uit van een nieuw verkeerscirculatieplan dat tot doel heeft de woonkwaliteit voor de bewoners van de wijk te behouden. Alle buurtbewoners kunnen hun mening geven over het project. Als daaruit zou blijken dat de buurt niet akkoord gaat met het project worden de paaltjes weggehaald. Als de buurt ermee instemt blijven de verkeerslussen én de paaltjes behouden.

Lussenplan

In de wijk tussen de Kortrijksesteenweg en de Voskenslaan is er een toename van het verkeer, wat zorgt voor overlast en onveiligheid. Buurtbewoners, verenigd in de werkgroep Sint-Pieters-Buiten, contacteerden het stadsbestuur.  In het Gentse Bestuursakkoord 2013-2018 staat (Actiepunt 3.50): “Wanneer de vraag komt van een beduidende meerderheid van de buurtbewoners onderzoeken we hoe we die buurt autoluw kunnen maken (met enkel bestemmingsverkeer)”. De verkeerstellingen van de bewoners én van de stad geven aan dat er in de wijk te snel wordt gereden en dat de verkeerscapaciteit voor de woonstraten ruim wordt overschreden. Verkeersaantallen van 3.300 voertuigen per dag in de Tuinwijklaan zijn geen uitzondering. Uit een ‘kentekenonderzoek’ door het Mobiliteitsbedrijf van Stad Gent (waarbij de nummerplaten van passerende auto’s werden genoteerd) blijkt dat 60 tot 70 procent van al dat verkeer doorgaand verkeer was.

De actieve bewonersgroep deed echter meer dan klagen alleen. De hele buurt werd driemaal uitgenodigd op informatie- en overlegavonden. Tijdens deze inspraakmomenten werden eerst samen met de bewoners en nadien samen met de Mobiliteitsdienst van de stad alle mogelijkheden bekeken om de verkeerssituatie in de buurt te verbeteren: asverschuivingen, verkeersdrempels, eennrichtingsstraten, …   De buurtbewoners en de stad opteerden voor het lussenplan. Zo’n lussenplan zal de komende jaren ook in andere delen van de Stad Gent komen, want dat is één van de acties uit het mobiliteitsplan van de stad.

Eerste evaluatie

Een tussentijdse evaluatie leert dat niet iedereen even goed op de hoogte was van de gewijzigde verkeerssituatie. De eerste weken zorgden verdwaald gereden en gefrustreerde automobilisten voor overlast. De signalisatie was niet optimaal en ook het toelaten van de linksafslag op het kruispunt Reigerstraat-Voskenslaan ontbrak. En zolang het om een proefproject gaat, worden de lussen niet weergegeven in de gps-systemen.

In grote delen van de woonwijk is het opvallend autoluw. Buurtbewoners ontmoeten elkaar opnieuw op straat. Er wordt meer gefietst en gewandeld, ook door de vele leerlingen en studenten die les volgen aan de vele scholen in de wijk. In de Maaltebruggestraat namen bewoners zelf een initiatief om het autoverkeer te tellen. Daaruit blijkt dat de verkeersdrukte tijdens de ochtendspits met 60 tot 70 procent is gedaald. Ook de Freinetschool De Sterre-Spits in de Maaltebruggestraat reageerde bijzonder opgetogen. Sinds de lussen er zijn, komen meer kinderen met de fiets of te voet naar school én worden de lessen minder gestoord door het gedaver van het voorbijrazende verkeer.

Voor en tegen

Maar tegelijkertijd woedt tussen buurtbewoners en een ruimere groep betrokkenen (vaak zelfs van buiten de wijk) een discussie over dit project. Vooral de tegenstanders organiseren zich in de strijd en verspreiden incorrecte informatie. Kerk en politiek worden ingeschakeld. In ‘Kerk en Leven’ verscheen een artikel dat zich kritisch uitlaat over de paaltjes. Een aantal politici mobiliseren hun achterban en maken van dit dossier een testcase voor het latere mobiliteitsplan van de stad Gent. Tegenstanders gaan van deur tot deur in de wijk en inventariseren per adres welk gezin voor en tegen is. De voorstanders genieten van de rust in de wijk, hier en daar worden initiatieven genomen voor straatbarbecues, buurtaperitieven, …  

Aangename woonbuurt

Dit project is dus belangrijk voor de buurt én voor de stad. Het is een testcase. Dat zowel voor participatie – hoe gaat de stad om met voorstellen en ideeën van haar bewoners – als voor mobiliteitsprincipes – gaan we echt voor een duurzame stad waarin meer wordt gefietst en gewandeld? Maar bovenal is het belangrijk voor de buurtbewoners zelf. Deze wijk is al jaren een aangename woonbuurt, waar menselijke contacten belangrijk zijn. Een polarisatie tussen voor- en tegenstanders is geen goede zaak, een open en blijvende dialoog tussen alle betrokkenen is noodzakelijk. De Werkgroep Sint-Pieters-Buiten nodigt tegenstanders uit voor een open dialoog. Die wil graag de voorbereidingen en motivaties verder toelichten aan buurtbewoners die onvoldoende op de hoogte waren. Samen kunnen we zoeken naar een verdere verbetering of aanpassing van het project.

Meer info:
http://verkeerscirculatieplan.blogspot.be/
http://sintpietersbuiten.be/

(Dit artikel verscheen eerder in het zomernummer van ons ledenmagazine Frontaal: word nu lid!)